از طرف صدا و سیما آمده بودند و می‌خواستند با شهید «محمد بروجردی» درباره عملیاتی که چند روز قبل انجام شده بود، مصاحبه کنند، اما وی از پذیرفتن آنان خودداری کرد. اصرار کردیم که زیاد وقت شما را نمی‌گیرند؛ می‌خواهند درباره عملیات دو سه روز پیش سؤال کنند، بعد هم چند دقیقه فیلمبرداری، ایشان زیر بار نرفت و اخم کرد، قیافه‌اش طوری بود که فهمیدم به هیچ وجه راضی به این کار نخواهد شد و اصرار بی نتیجه است.
ناامید شده بودم و می‌خواستم از دفتر ایشان خارج شوم که گفت: بگو بروند با آن بسیجی که خودش جنگیده است صحبت کنند، بروند با فرمانده گروهان، فرمانده تیپ که عمل کرده، صحبت کنند، از این‌ها سؤال کنند، این‌ها عمل کردند و زحمت کشیدند. ما «که کاری نکردیم» بعد هم سرش را انداخت پایین و مشغول کار خودش شد.
اولین فرمانده سپاه بود که ساخت سلاح و مهمات در کشور را پیشنهاد داد. یک نمونه توپ «۱۲۲ م م» را برای نمونه برداری و ساخت به کارخانه ماشین سازی اراک فرستاد. مسئول ماشین سازی گفته بود: نمی‌توانیم خیلی کار می‌برد.
گفته بود مهم نیست چقدر کار ببرد، باید خودمان بتوانیم بسازیم، حتماً باید منتظر غنایم دشمن باشیم؟ با سرسختی فرمانده آن توپ ساخته شد.
تازه کار ساخت آن توپ تمام شده بود که بلافاصله یک کاتیوشای ۱۲۲ را برای مسئول کارخانه فرستاد.
چند بار از او خواستم حقوقش را بیشتر کنم.
پوستر مادران گمنام ، تقدیم به مادران شهدا ، و به مناسبت شهادت حضرت زینب(س)
وقتی در ماه های آغازین جنگ،بنی صدر از اعزام نیرو به کردستان جلوگیری کرد،حاج احمد برای رفع این نقیصه و حفظ عناصر موجود در مریوان، به شیوه های مختلفی متوسل شد،از جمله سخت گیری در اعطای مرخصی.
ما در واحد ادوات کار می کردیم و آموزش خمپاره دیده بودیم. مدت ماموریت مان در مریوان رو به اتمام بود و تصمیم داشتیم به
دوستی میگفت بهشت زهرا(س) که رفتی،
فکر کن!
مجسم کن که بالای هر مزار شهیدی ، خود آن شهید ایستاده و در چشمانت زل میزند!
میگفت دو هفته که این کار را کنی،
هفته سوم نتیجه اش را میبینی!...
بهارم حامد زمانی برای مادران شهدا
