طرح قرآنی ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

سومین باری بود که سوار آن تاکسی می شدم، راننده، طبق معمول در ابتدا، ضبط را روشن کرد و به راه افتاد...  موسیقی مبتذلی که خواننده اش خانم بود! پخش می شد. بنده نیز طبق معمول متذکر شدم که: «ببخشید لطفاً ضبط را خاموش کنید». راننده با شنیدن این حرف به شدت عصبانی شد و شروع کرد به داد و بیداد کردن! که: «وفاته؟؟ وفاته؟؟ شما هر دفعه سوار ماشین ما شدید گفتید ضبط رو خاموش کن،‌ مگه وفاته؟ من چهارده ساعت پشت فرمان میشینم جون میکنم و.... اگر اینطوریه از خونه بیرون نیاید و سوار تاکسی نشید!» و با ضربه ای محکم ضبط را خاموش کرد.

من که تا الان سکوت کرده بودم، با خونسردی گفتم «بله وفات است! دین برای بعضی ها مرده، غیرت مرده، حیا مرده! آقای محترم، بنده پول داده ام تا با آرامش به مقصد خود برسم، شما هم حق ندارید در تاکسی که یک وسیله عمومی است موسیقی بگذارید و حق هم با مسافر است.» و راه ادامه داشت، بد و بیراه های راننده به زمین و زمان را، پایانی نبود...

آری، این است اندر احوالات بعضی راننده تاکسی های این شهر.

گفتند حرفی با شهدا داری؟ گفت شهدا شرمنده ایم!

آری؛ آی شهدا، ما شرمنده ایم که شما رفتید جان دادید برای دفاع از این مملکت، شهدا شرمنده ایم که به وصیت شما عمل نمی کنیم، شهدا شرمنده ایم در برابر بد حجابی ها بی تفاوت هستیم، شهدا ما شرمنده ایم که به جائی رسیده ایم که مردم وقتی یک چادری را در خیابان می بینند تعجب می کنند و فکر می کنند طرف از قم آمده (!) یا طلبه است! شهدا شرمنده ایم که

جلسه قرآن ما مبارک رمضان

کارت حضور در محفل انس با قرآن رمضان

راه­ کار عملی برای تشویق کودک و نوجوان به روزه

بسم الله الرحمن الرحیم

برگرفته از کتاب «آیین شکوفایی» نوشته ی «احمد نباتی»

روزه عبادتی است که کودکان ما سالی یک ماه با آن مواجه می ­شوند. فضای معنوی ماه مبارک رمضان، آن ­قدر محسوس است که حتّی کودکانمان هم قادر به درک آن هستند. اما علی ­رغم زیبایی ماه مبارک رمضان، برخی از کودکان ما، خاطره­ ی چندان خوشی از این ماه ندارند. حتی بعضی از بزرگترها هم وقتی به خاطرات دوران کودکی خود مراجعه می­ کنند، تصدیق می ­نمایند که در ایام ماه مبارک رمضان، روزهای سختی را پشت سر می­گذاشتند.

می بخشم چون دوستش دارم

روغن ریخته را نذر امام‌زاده نمی‌کنند. برای همین هم وقتی می‌گویم «می‌بخشم» نه از این جهت است که نیازی به آن ندارم و نه از آن جهت که عطایش را به لقایش بخشیده باشم؛ نه! فقط به خاطر این است که دوستش دارم...
هم پول دوست‌داشتنی است، هم همسر و هم خانواده. اما این که می‌گویم «دوستش دارم»، بالاتر از همه این‌هاست. من یک خانمی را دوست دارم که وقتی مرغ خیالم را به سوی او پرواز می‌دهم، ‌مست می‌شوم و رقصِ بال‌هایش مرا مدهوش می‌کند. او کسی است که عالمیان در آرزوی غبارِ قدم‌گاهش هستند تا آن را توتیای چشم خود کنند و شفای ابد یابند...
حالا فرزند او به من تضمن داده است که اگر مهریه‌ام را ببخشم، با آن بانوی نازنین محشور می‌شوم. چه کسی حاضر است این معامله پرسود و بی‌ضرر را رد کند؟ فقط کافی است بداند که عذاب قبر نخواهد داشت و ثواب هزار شهید را خواهد برد و عبادت سال را به دست خواهد آورد؛ و مهم‌تر از همه آن که در قیامتِ ابدی با حضرت زهرا خواهد بود. آری؛ من می‌بخشم فقط به خاطر این که دوستش دارم...
اما اگر یک بی‌انصافی گفت «مهرم حلال و جانم آزاد»، به او چه بگویم جز این که تاسف بخورم به خاطر این کم‌لطفی؟ چرا که هم فال را از دست داده است و هم تماشا را! نه؛ او نفهمیده لذت خانواده خوب و خوب همسربودن را! من اگر می‌بخشم به این خاطر است که قبل از پیمان عشق با همسرم، پیمان بندگی با خدایم امضا کرده‌ام و او هم تضمین کرده است خانواده بهشتی را برای من. حالا با خیال راحت به همسرم و خانواده‌ام عشق می‌ورزم و مهریه‌ام را به او می‌بخشم، چون دوستش دارم...
راستی؛ به پدر و مادرِ عزیزتر از جانم اطمینان می‌دهم که به اعتمادِ من به خدا اعتماد کنند و نگران آینده مالی و اقتصادی من نباشند. زیرا تضمین خدایی ردخور ندارد. این گونه شاید پدر و مادرهای دیگر هم الگو بگیرند و برای عروسان و دامادهای بعد، ساده کنند ازدواج را.
از تو خواهر مهربان که از پلیدی‌های این دنیا به دور هستی و مسحور دنیای فاسد تبلیغات‌چی‌ها نشده‌ای نیز می‌خواهم که با من و هزاران همسر فاطمی دیگر همراه شوی و در این روز مرد، به خودت و همسرت بهترین هدیه را بدهی. هدیه‌ای که بهشت را روزی تو و آرامش را نثار همسر و خانواده‌ات می‌کند. اگر چنین کردی، حتما با جمله‌ای زیبا آن را- از طریق پیامک یا تارنما- به ما خبر بده تا قطره‌قطره جمع گردیم؛ وانگهی دریا شویم... و چه چیزی زیباتر از دریای همسران فاطمی...

کلاس آموزش فتوشاپ

طرح صبح روشن

تشکیل گروه فوتسال